Samenvatting

Thomas is een stille jongen in het naoorlogse Amsterdam. Het is de ijskoude winter van 1947 en Thomas zwerft vaak alleen door de koude stad. Zijn vader is een dromerige man die moeite heeft het hoofd financieel boven water te houden, en zijn moeder is overleden. Hij raakt bevriend met Zwaan, die thuis Piem of Piet genoemd wordt en die bij pleegouders woont. Zijn pleegmoeder is tante Fie, die een naaiatelier heeft. Op een gegeven moment worden ze zulke goede vrienden dat Thomas bij Zwaan komt te logeren. Daar komt hij ook in aanraking met Zwaans nichtje Bet van 13. Thomas raakt flink verliefd op haar, en leert in de loop van de tijd wat de familie van Zwaan allemaal heeft doorstaan in de oorlog. Zwaans tante wordt ziek, en hij en Bet moeten bij een andere oom en tante gaan wonen. Gelukkig komt Thomas’ vader net terug, en ze gaan samen in Apeldoorn wonen waar zijn vader werk heeft gevonden. Maar de scheiding van Zwaan en Bet valt hem zwaar. Een tijd later, in de zomer, komt Zwaan terug naar Amsterdam om Thomas te zoeken, maar die is daar niet want die woont in Apeldoorn. Een paar weken daarna komt Thomas naar Amsterdam, op zoek naar Zwaan en Bet. Hij vindt ze allebei niet maar ontvangt wel een brief van Zwaan. Die schrijft hem dat hij naar Amerika is vertrokken om bij zijn oom Aaron te gaan wonen. Daarna vindt hij Bet en vertelt haar van de brief van Zwaan. Ze missen hem allebei, en de dag daarna moet Bet naar zomerkamp.

Recensie

Deze naoorlogse jeugdroman vertelt een indringend verhaal over kinderlevens en vriendschappen en hoe die door elkaar geschud kunnen worden door de gebeurtenissen. Gedurende een korte periode [een winter?] wonen Thomas, Zwaan en Bet bij elkaar en groeien ze naar elkaar toe. Daarna volgt scheiding, door omstandigheden. Vanaf die dag moeten ze alleen verder.

Het verhaal wordt grotendeels vanuit Thomas verteld, maar als die in Apeldoorn woont verandert het vertelperspectief: het is dan Zwaan door wiens ogen we kijken.

De karakters van de 2 jongens zijn overtuigend, maar ook de wat oudere Bet, die niet kan huilen, komt geloofwaardig over.

Het boek is niet voor niets twee keer bekroond [zie boven].